Lavanta (Lavandula spp.), Lamiaceae familyasından çok deÄŸerli bir uçucu yaÄŸ bitkisidir (Guenther, 1952). ÇoÄŸu Akdeniz orijinli olan 39 kadar lavanta türü (Lavandula spp.) bulunmaktadır. Dünyada ticari deÄŸeri yüksek olan üç önemli lavanta türü vardır. Bunlar, lavander (Lavandula angustifolia Mill. = L. officinalis L. = L. vera DC), lavandin (Lavandula intermedia Emeric ex Loisel. = L. hybrida L.) ve spike lavander (Lavandula spica = L. latifolia Medik.)’dir.
İngiliz lavantası olarak adlandırılan lavander çeşitlerinin uçucu yağ kalitesi, melez lavanta olarak adlandırılan lavandin çeşitlerinin ise uçucu yağ verimi daha yüksektir (Beetham ve Entwistle, 1982). Bu üç önemli tür dışında L. dentata (Fransız lavantası), L. stoechas L. (İspanya lavantası), L. latifolia Medik. (geniş yapraklı lavanta), L. multifida (eğreltiotu yapraklı lavanta), L. canariensis (Kanarya adaları lavantası), L. lanata (yünlü lavanta), L. heterophylla ve L.x allardii (L. dentata x L. latifolia Medik.) gibi daha çok süs bitkisi ve kesme çiçek olarak yetiştirilen türler de vardır (Tucker, 1985). Lavandula cinsine ait ülkemiz florasında sadece L. stoechas türü bulunur. L. stoechas L. ülkemizde halk arasında karabaş otu, gargan otu ya da keşiş otu olarak bilinir (Ayral, 1997).
Lavanta, çok yıllık, yarı çalımsı görünümlü bir Akdeniz bitkisidir. Kökler toprak ve iklim şartlarına bağlı olmakla beraber 80-100 cm kadar derinlere inebilir. Dört köşeli olan sap çıplak veya tüylüdür. Bitki çok sayıda yan dal verir. Yapraklar, boğumlarda karşılıklı bulunur ve 2-6 cm uzunluğundadır. Çiçek sapının ucunda 15-20 cm uzunluğunda çiçek başak-salkım ekseni bulunur. Başak ekseninde 4-6 adet çiçek kümesi bulunur.
Her bir çiçek kümesi ise bazı faktörlere baÄŸlı olarak deÄŸiÅŸen sayıda (6-14 adet) çiçekçik vardır. Meyvenin rengi, koyu kahverengiden siyaha kadar deÄŸiÅŸir. 1000 dane ağırlığı 1g’dan azdır (Koç, 1997). Lavanta çiçeÄŸinin en önemli maddesi renksiz veya hafif sarı renkli uçucu yaÄŸdır. Uçucu yağın kalitesi özellikle yaÄŸdaki linalil asetat ve inalool oranına göre deÄŸerlendirilir. Ayrıca uçucu yağının içeriÄŸindeki luteolin tipi flavonoidler bakteriostatik ve spazmotik etkiye sahiptirler. Ayrıca bünyesinde β-pinen, linalol, kafur, terpineol, borneol, ve cineol gibi bileÅŸikler taşır (BaÅŸer, 1993).
Lavanta çiçeğiyle hazırlanacak banyolar, çocukları sağlıklı büyütme için düzenli uygulanmalıdır. Bitki bunlardan başka egzama, sivilce gibi deri hastalıklarına, yanıklara, ülserlere, yüzeysel iltihaplı yaralara karşı etkisiyle övgüye değerdir (İlisulu, 1992). Gargarayla ağız içindeki küçük yaraları temizler, dil felçlerinin ve kekemeliğin üstesinden gelir, sinirleri ve kasılmış kasları gevşetir. Göğüs üzerine yapılacak masajlarla akciğeri güçlendirir (Koç, 1997; Ceylan, 1987).
Dünyada her yıl 200 ton kadar lavander yağı, 1000 ton kadar lavandin yağı ve 150 ton kadar spike lavander yağı üretilmektedir (McGimbsey ve Porter, 1999). Dünyada en fazla lavander (L. angustifolia Mill.) ve lavandin (L.x intermedia Emeric ex Loisel.) türlerine giren çeÅŸitlerin tarımı yapılmakta, Türkiye’de ise ekonomik anlamda sadece Isparta ilinde lavandin (L.x intermedia var. Super) kültürü yapılmaktadır. Lavanta, bu yörenin özellikle sulanmayan, kıraç ve eÄŸimli arazilerine çok iyi uyum saÄŸlamıştır (Baydar ve ErbaÅŸ, 2007; Baydar, 2010a; Baydar, 2010b). Ege Bölgesinde son yıllarda lavanta tarımına ilgi baÅŸlamış ve özellikle arıcılık faaliyetlerinin yoÄŸun olduÄŸu bölgelerde florayı zenginleÅŸtirmek için lavanta plantasyonları kurulmaya baÅŸlanmıştır. Aynı zamanda üreticiler kuru lavanta çiçeÄŸi üretmek üzere çiçek verimi yüksek lavanta çeÅŸitleri yetiÅŸtirmek istemektedir. Bölgemiz koÅŸullarına uygun lavanta tür ve çeÅŸitlerinin belirlenmesi amacıyla bugüne kadar kapsamlı bir çalışma yapılmamıştır. Bu çalışma ile iki farklı lavanta türü (Lavandula angustifolia Mill. ve Lavandula x intermedia Emeric ex Loisel.)’ne ait 8 farklı ticari çeÅŸidin (Provence, Ä°ngiliz, Süper, Abrialii, Grosso, Seguret, Munstead, Hidcote) Menemen ekolojik koÅŸullarındaki morfolojik, verim ve kalite özelliklerini belirlemek ve böylece üreticilere doÄŸru tür ve çeÅŸitlerin yetiÅŸtiriciliÄŸi konusunda somut bilgiler vermek amaçlanmıştır.
Kaynak: https://arastirma.tarimorman.gov.tr/etae/Belgeler/AnadoluDergisi/2017/1/02.%20mak%2017-28.pdf
- Ekim zaman/Dikim zamanı: Åžubat – Mart
- Çiçeklenme dönemi: Mayıs – Eylül
- Hasat zamanı: Haziran – Eylül
- Konum: Tam güneşten güneşliye
- Toprak kalitesi: kuru, oldukça kumlu, kireçli ve besin açısından fakir topraklar
- Şifalı bir bitki olarak kullanın: depresyon, uykuya dalma güçlüğü, sinirsel huzursuzluk, stres, şişkinlik, şişkinlik, diş etlerinde iltihaplanma
- Aromatik bitki olarak kullanın: et yemekleri, balık yemekleri, tatlılar, soslar
- Bitkileri kendi tohumlarınızdan yetiştirmek daha sürdürülebilir olabilir çünkü satın alınan birçok bitki bazen aşırı gübrelenir, bu nedenle sadece bir mevsim hayatta kalırlar.
- Lavanta ekmek isteyen, bitkinin doğal ortamının nasıl olduğunu bilmelidir. Kalkerli, iyi drene edilmiş ve besin açısından fakir topraklara sahip, güneşe maruz kalan yamaçlarda muhteşem bir şekilde büyür. Bu nedenle, ticari olarak satılan saksı toprağında veya killi bahçe toprağında bitkinin saf olarak yetiştirilmemesi tavsiye edilir. Optimal substrat yoksa, zemin pomza, lav veya zeolit gibi agregalarla karıştırılmalıdır.
- Ekim, pencere kenarında veya bir oda serasında ön kültürde en iyi sonucu verir. 20 ° C / 68 ° F civarında çimlenme sıcaklıkları gerektiÄŸinden, lavanta tohumlarının da buna uygun olarak sıcak bir ortama sahip olması gerekir. Ä°deal olarak, genç bitkileri açık havada veya balkonda yeniden dikmek için ön kültür Åžubat sonu ile Mart sonu arasında yapılmalıdır. Çimlenme biraz sabır gerektirir. Dört haftaya kadar sürebilir ve ekim için mineral yetiÅŸtirme substratı kullanmak avantajlı olabilir. 50:50 vermikülit ve perlit karışımı optimal görünüyor. Tohum toprağını daima nemli tutun, ancak çok nemli deÄŸil.
- Tarlada ekim yapmak biraz daha zor olsa da mümkündür. Burada artık gece donlarının olmaması sağlanmalıdır. Tohumlar, yaklaşık 30 x 30 cm (12 x 12 inç) mesafede zemine kolayca bastırılabilir. Lavanta hafif bir tohum olduğundan, taneleri sadece 0,5 cm kadar toprağın derinliklerine bastırılmalıdır. Açık havada ekim için en uygun zaman Nisan ayı ve Mayıs ayı sonuna kadardır.
No comments:
Post a Comment
Yorumunuz İçin Teşekkürler