Toprak Hazırlığı

Toprak hazırlığının ana amacı, bitki için gerekli hayati mineralleri ve bitki besin elementlerini iyileştirmek, ayrıca sıkıştırılmış toprağı parçalayarak kırıntılı bünye kazandırmak bu sayede toprağın drenaj havalanma su tutma kapasitesinin arttırılması gibi fiziksel özelliklerini geliştirmektir. 

Ceviz fidanlarını dikim yöntemiyle toprakla buluşturmadan önce dikim yapılacak olan alandaki toprağın dikime hazırlanması ağaçların performansını büyük ölçüde artıracak aynı zamanda sağlıklı ve güçlü bir büyümeyi teşvik edecektir. 

Dikimden önce toprağın organik madde kapasitesi, fiziksel ve kimyasal özellikleri, temel mineral besin maddelerinin durumu gibi özellikleri belirlemek için sahanın tamamını temsil edecek sayıda uygun alet-ekipman ve uygun yöntemlerle alınan toprak örnekleri toprak laboratuvarlarında tahlil ettirilmelidir. Bu sayede dikimden önce toprakta eksik olan mineral besin elementleri, bitki büyümesi için önem arzeden toprağa ait bünye, pH, strüktür gibi fiziksel ve kimyasal özelliklerinin öğrenilerek gerekli takviyelerle toprak iyileştirmelerinin yapılması sağlanabilir. 

Toprak Ne Zaman Hazırlanmalıdır?

Toprak hazırlığı, zeminin çok ıslak, çok kuru veya donmuş olmadığı herhangi bir zamanda yapılabilir. Fidanlar çıplak köklüyse vejetasyon devresi dışında (genel olarak Kasım-Nisan aylarında) bir zamanda tüplü yada kaplı fidansa ekstrem sıcak yada soğukların olmadığı dikime uygun herhangi bir zamanda yıl içerisinde dikilebilir ancak bu şekilde dikilen fidanlar için gerekli ve yeterli sulamanın yapılması gerekir. 

Toprak Nasıl Hazırlanır

Bitki kökleri toprak içerisinde yanlara doğru yayıldıklarında daha hızlı büyürler. Bundan dolayı dikim için açılacak olan çukurların yeteri kadar (en az 80-100 cm derinlik ve genişlikte) derin ve geniş kazılması gerekir bu sayede kök sistemi kolayca genişleyecek kadar alana sahip olacaktır. Çukurdan çıkarılan üst toprağın ayrı bir yerde yığınlanarak açılan çukurun dibine koyulması organik maddece yüzeydeki topraklardan daha fakir olan çukur dibindeki toprağı kuvvetlendirecek ve bitkinin kök sisteminin daha iyi gelişmesine katkı sağlayacaktır.

Toprağın bünyesini hafifletmek ve kırıntılı bir yapı kazandırmak için yanmış hayvan gübresi, bahçe kompostunu veya turba (1/3 konsantrasyona kadar) üst toprak yığınına karıştırılabilir. 

Çimleriniz size çim kırpıntıları ve rendelenmiş yapraklar gibi ideal organik malzemeler sağlayabilir. Sadece çimler ve yapraklar toprak besinlerini sağlamak için parçalanmakla kalmayacak, aynı zamanda toprağı gevşetmeye de yardımcı olacaklardır. Bunları ilkbahar dikimi göz önünde bulundurarak sonbaharda toplayabilirsiniz.

Genel Toprak İyileştirici Maddeler

• Kompost 
• Kum 
• Hayvan gübresi
• Kireç
• Turba yosunu
• Leonardit
• Jips

Yukarıda sayılan maddelerin uygun miktarda eklenmesi çoğu toprağı organik madde ve diğer özellikleri bakımından iyileştirecektir. Organik maddeler kumlu toprak parçacıklarını bağlar, böylece nemi ve besin maddelerini daha iyi tutarlar. Ayrıca kil ve silt parçacıklarını parçalara ayırırlar, böylece su daha iyi infiltre olarak köklere kadar ulaşabilirler. Leonardit toprağın organik madde ve pH sını düzenlemeye yardımcı olur, jips ise özellikle çok ağır bünyeli toprakların iyileştirilmesi, toprak düzenleyicisi, ıslah maddesi ve bitki gelişimi için Ca ve S gibi besin maddelerinin temininde kullanılabilir.

Toprak Tipleri

Topraklar genel olarak, Killi, Tınlı ve Kumlu topraklar olmak üzere üçe ayrılabilir, 

1-Killi topraklar çok küçük parçacıklardan oluşur. Islakken kaygan ve yapışkandırlar. Kil ve siltler nemi iyi tutar, ancak özellikle kuru olduklarında suyun infiltre olmasına engel olurlar. Genellikle su birikintileri killi ve siltli topraklarda oluşur. Bitki yetiştiriciliği açısından çok uygun bir toprak türü değildir.

2-Tınlı toprak, kum, silt, kil ve organik maddenin bir karışımıdır. Tınlı topraklar gevşektir ve organik maddece zengin oldukları görünür. Parmaklarınızla sıkıldığında, nemli olmakla birlikte dokunulduğunda kolayca kendi kendine parçalanabilecek bir yapısı vardır. Tınlı topraklar normalde suyu emer ve nemi iyi depolar. Tınlı topraklar ağırlıklı olarak kumlu veya killi olabilir ve buna göre nem emilimi ve tutulmasında değişiklik gösterir. Tınlı topraklar bitki yetiştirmek konusunda en uygun toprak türü olarak söylenebilir.

3-Kumlu topraklar, çıplak gözle görülebilen ve genellikle açık renkli olan büyük parçacıklar içerir. Kum ıslak veya kuru olduğunda kaba hissedilir ve avuçta sıkıldığında bir top oluşturmaz. Kumlu topraklar gevşek kalır ve nemin kolayca nüfuz etmesine izin verir, ancak su tutma kapasitesi düşük olduğundan suyu uzun süreli olarak bünyesinde barındırmaz, bitki yetiştirmek için çok uygun topraklar değildir.